تصویر: فرار مسلمانان روهینگیا از میانمار به بنگله دیش

یک سلسله حملات هم آهنگ شده توسط شورشیان روهینگیا بر نیروهای امنیتی در شمال میانمار، عملیات سرکوب نیروهای میانمار را برانگیخت و هزاران روستائی را مجبور به فرار به بنگله دیش ساخت. در این زد و خوردها در میانمار که اکثریت جمعیتش بودائی می باشند، بیش از صد تن کشته شده اند.

یک مرد روهینگیا کودکی را از بین سیم خاردار مرز با بنگله دیش عبور می دهد. میانمار شورشیان روهینگیا را متهم می سازد که هفت قریه، یک پوسته و بخش هایی از شهر ماونگداو را آتش زده اند.

این سرکوب توسط نیروهای میانمار همچنان سبب فرار هزاران تن از باشندگان بودائی منطقه نیز شده است. تنش های طولانی بین مسلمانان روهینگیا و بودائی های راخین منجر به شورش های خونین در ۲۰۱۲ شد. بودائی های راخین بعد از بروز جنگ ها، از ترس نا امنی به سمت جنوب به سوی مرکز ایالت در شهر ستوه پناه بردند که اکثریت جمعیت آن بودائی اند.

محافظان مرزی بنگله دیش مانع عبور افراد از مرز می شوند. هزاران روهینگیا از جنگ فرار کرده اند که حدود ۳۰۰۰ تن شان به بنگله دیش عبور کرده اند که قبلاً ۴۰۰ هزار بنگله دیشی را جاداده است و با وجود تقاضای انتنیو گوتریش دبیرکل ملل متحد از بنگله دیش، برای اجازه دادن به روهینگیاها، داکه می گوید که بیشتراز این پناهجویان را نمی پذیرد.

یک کارمند امدادی یک سازمان بین المللی در بنگله دیش گزارش می دهد: «ما می بینیم که بسیاری روهینگیاها مریض استند. این به دلیل آن است که آن ها پیش از آنکه بتوانند داخل بنگله دیش شوند در مرز گیر می مانند. اینها بیشتر زنان و اطفال می باشند.» با آنکه روهینگیاها می گویند که از قرن ها به اینسو در میانمار زندگانی داشته اند، در آن کشور به آن ها تابعیت داده نمی شود و مهاجران غیر قانونی شناخته می شوند.

یک گروه مهاجران روهینگیا در سرپناه های موقتی اردوگاه کوتوپالنگ در کوکس بازار بنگله دیش پناه جسته اند. برنامه حکومت بنگله دیش برای تغییر مکان روهینگیاها به یک جزیره دور دست که اکثراَ در جریان فصل توفان های مانسونی در معرض آبخیزی قرار دارد، نشان دهنده این است که تمایلی به قبول آنها ندارد.

اطفال روهینگیا راه شان را از طریق آب ها در اراضی ئی که متعلق به هیچ کشور نیست به سوی بنگله دیش باز می کنند. فکر می شود که حدود ۶۰۰۰ پناهجوی روهینگیا در مرز بنگله دیش گیر مانده اند.